صداپیشگان :
مسعود عباسی – علیرضا عبدی – امیر مهدی اقبال – اکبر مومنی نژاد
شهید باکری : غلام حسن چقدر از مسیر رو باید توی آب حرکت کنیم؟
– حدود بیست کیلومتر. کمین های زیادی رو دشمن لای نیزار ها گذاشته
شهید باکری : عمق آب چقدره؟
– یه سه چهار متری می شه
باید شناور درست کنیم، یه دوشکا هم روش سوار کنیم. این شناور بره جلو راهو پاکسازی کنه تا برسه به ساحل
– چشم آقا مهدی. الان به بچه ها می گم دست به کار شن
***
– غلام حسن، آقا مهدی گفت جلوی شناور ها رو زره بزنین، یه جوری که دوشکا و سکاندار توو پناه زره ها باشن
— باشه باشه، بگو ردیفش می کنم
راوی : با استفاده از این شناورها که توو فاصله های مشخص و شلیک گلوله به طرف ساحل حرکت می کردند، تونستیم ذهن دشمن رو که با توپ 23 میلیمتری به شکل رگباری آتیش روی عبور می ریختند منحرف کنیم تا غواص ها در کمال آرامش کمین های دشمن رو از بین ببرند.
***
– میثم میثم مهدی… میثم میثم مهدی…
شهید باکری : میثم بگوشم
– مهدی جان طرحتون عالی بود، ما رسیدیم ساحل و خط رو شکستیم
شهید باکری : خدا قوت. پس ما هم حرکت می کنیم به سمت شما
***
غلام حسن وضعیتتون چطوره؟ آتیش دشمن بدجوری سنگین شده
– نمی دونم چی شد یهو. انگار که بهشون آماده باش داده باشن. یهو دقیقا آتیششون رو گرفتن رو ما. نمی دونم از کجا و کیا بهشون گرا دادن
— غلام حسن … غلام حسن … ا … سلام آقا مهدی. شما کی رسیدین؟
شهید باکری : سلام، من تازه رسیدم
– چی شده حسین؟
— وضعیت خیلی خراب شده، همش خبر های بد می رسه، فشار دشمن خیلی سنگینه، هیچ پیشروی ای نداشتیم، فقط داریم تلفات میدیم
راوی : حسین لابلای حرف هاش خبر شهادت برادر آقا مهدی یعنی حمید باکری رو هم به من داد. مغز متفکر لشکر و دست راست آقا مهدی، حمید بود.
این خبر روحیه بچه ها رو در حد صفر پایین آورد. آقا مهدی زانوهاش خم شده بود. نیرو ها داشتن پر پر می شدن. حالا دیگه حمید هم کنارش نبود. یه جورایی می شد بوی شکست رو حس کرد. که ناگهان پیام امام خمینی رسید…
{ ادامه ماجرا را در فایل صوتی بشنوید. }
( زندگی نامه شهید مهدی باکری – داستان دیگری از این شهید بشنوید. )
(خرید کتاب دیجیتالی { به مجنون گفتم زنده بمان }، زندگی نامه و خاطرات شهید مهدی باکری از طاقچه)
