پیرزن:  کافیست مرد، چقدر گریه و ناله؟ تا کی؟! اصلا چه سودی دارد این همه زجه زدن؟! به خدا قسم من اطمینان دارم که صاحب نگین تو را بسیار دوست دارد، اگر باز هم نزد او بروی و تمام قصه را برایش بگویی، من مطمئن هستم آنقدر بزرگوار است که به تو چیزی نمی گوید و سرزنشت نمی کند

پیرمرد: نزدش بروم؟!!!!! من غلط بکنم از چند فرسخیش رد شوم چه برسد که نزدش بروم. دیگر نمی توانم در چشمانش نگاه کنم

پیرزن: پس آماده باش که کاسه ی گدایی دست بگیریم، حالا بگو ببینم، امروز من به بازار بروم برای گدایی یا خودت می روی؟

پیرمرد: چه می گویی زن؟! این خزعبلات چیست که به هم می بافی؟! کاسه ی گدایی چرا؟!